پیروزی معنویت بر فقر

امان محمد خوجملی: گاهی اوقات فقر و فلاکت چهره ی خشن و بی رحم و قساوت آمیز خود را بصورت عریان و وحشی نشان می دهد که دل هر بیننده ای را بدرد می آورد و وجدانهای خفته ای را بیدار می کند.

چندی پیش زندگی فلاکت بار یک زن شوهر سیستانی را درداخل یک آلونک در کنار جاده آلمان منتهی به گنبد زندگی می کردند در رسانه همگانی (اینترنت) از جمله در تلگرام و سایتهای ترکمن سسی و اولکامیز قرار دادم. تا افراد خیر و نهادهای مدنی و ان جی اوها و سازمانهای غیر دولتی و نهادهای خیریه و کمیته امداد آن را ببینند و برای حل آن اقدام کنند.
 خوش بختانه بلافاصله فردای همان شب از یک سازمان خیریه بنام زنجیره ی امید مستقر در گنبد با من تماس گرفتند و خواستار دیدار با آنها شدند و من هم فوری آنها را با ماشین خودم پیش آنها بردم. آنها با دیدن آن صحنه دردناک شوکه شدند و گفتند بیچارگی اینها قابل توصیف نیست و زودتر باید اقدام واین مشکل را هر چه زودتر حل کرد. همینطوری هم شد.
 مدیر این موسسه خیریه خانم دولت پور می باشد. بانوی مهربان و مدیری شایسته که به کار خود بسیار وارد و در عین حال بسیار قاطع می باشد. او با همه جا تماس گرفت و موضوع را در میان گذاشت و کارهای اداری این مشکل یعنی گرفتن استعلام از سازمان دامپزشکی  واداره ی جهاد کشاورزی  و سازمان تامین اجتماعی و بنیاد شهید و نیروهای مسلح را با درخواست کمیته امداد شروع کرد و همه جا مشکل قبل از اینکه ما مراجعه بکنیم حل شده بود. او روزی چندین بار حتی در وقت غیر اداری با ما تماس می گرفت و می گفت: چکار کردید؟ و به کجا رسیدید؟ این مشکل باید ظرف 48 ساعت حل و فصل شود و آنها را هر چه زودتر به یک خانه گرم منتقل کنید. خب .
این اوج انسانیت، احساس مسئولیت و مسئولیت پذیری ایشان را نشان می دهد. این نهاد خیریه هر ماهی دویست هزار تومان اجاره خانه و ماهی یکصد و پنجاه هزار تومان برای خوراک آنها  در نظر گرفت که هر ماه به حساب آنها واریز خواهد شد.
کمیته امداد هم وسایل خانه مانند فرش و موکت و یخچال و امثال آن را تامین خواهد کرد. ما هم دو نفری ( اکبری و خوجملی) نیازهایی مانند پتو و لحاف وتشک و بالش و بشقاب و اجاق گاز پخت و پز و بخاری و لباس گرم و روفرشی را تهیه کردیم. و یک خانه را با امکانات مناسب دارای آب و برق و گاز حمام و آشپزخانه در تقی آباد گنبد اجاره کردیم و دونفر دیگرهم بنام مهندس اسلام تکه زاده از روستای آقچلی سفلی و امید بدراقی  که نمی دانم ساکن کجاست کمک مالی کردند و خیلی ها هم بوسیله تلفن و اس ام اس و تلگرام و یا بصورت حضوری از ما و رسانه ها تقدیر و تشکر کردند از آنها هم سپاسگزاریم..
 دوستان ما در سایت ترکمن سسی هم مشکل یک خانواده گمیشانی را که دو بچه معلول و یک پیرمرد ناتوان و از کار افتاده دارند را که چندین سال است سرپرستی می کنند؛ منعکس کرده اند و گویا خیلی از افراد خیر برای حل مشکل آن خانواده هم قول کمک و مساعدت مالی داده اند از آنها هم تشکر می کنیم.در اصل هم وظیفه ی رسانه ها همین است انعکاس مشکلات و معضلات جامعه و پیوند دادن آنها با مسئولان دولتی و افراد خیر که از وجود آنها خبر ندارند می باشد. اگر این مشکلات در سایت ها و رسانه ها منعکس نمی شد ممکن بود این مشکلات سالها ادامه پیدا می کرد و همچنانکه ادامه پیدا کرده است و از این به بعد هم ممکن است ادامه پیدا بکند اگر رسانه ها رهایش کنند. پس همه با هم پیش بسوی کمک به نیازمندان و مستمندان در حد توانمان که هیچ آدم فقیر و نیازمند و ناتوان بی پناه نماند.

نوشتن دیدگاه