ترکمن سسی - امان محمد خوجملی - هنرنمایی استاد حکیم بهرامی هنرمند سینما و تئاتر در جلسه انجمن جیحون برای حضار بسیار جالب و شنیدنی بود. او در مورد(( گورّنگ)) یعنی حرف زدن یا محاوره صحبت کرد.
من حقیقتاً تعجب کردم در مورد محاوره و تنوعات آن می شود حدود یک ساعت صحبت کرد و حضار را خنداند و به وجد آورد.
اول احساسم این بود او حدود 5 دقیقه صحبت خواهد کرد و بعد برای ما با دوتار آواز خواهد خواند. نمی دانستم محاوره یا حرف زدن این همه تقسیم بندی داشته باشد. او برای محاوره اگر اشتباه نکنم حدود دوازده تقسیم بندی را بیان کرد همه جالب و تفاوتهای ظریفی با یکدیگر داشتند. چند تا را که یادم مانده است می نویسم. یکم : بلند و طولانی صحبت کردن. یعنی کسی که خیلی طولانی حرف می زند و سخنان خود را به موقع تمام نمی کند و حضار را خسته می کند.
دوم : بی ربط صحبت کردن. یعنی کسی که یک موضوعی را مطرح می کند ولی سخنانش به آن موضوع ربط ندارد در مورد چیز دیگری صحبت می کند و عنوان با متن تطابق ندارد. سوم : پرت و پلا گفتن. یعنی کسی که همین جوی حرف می زند نه خودش می داند چی می گوید و نه دیگران از آن صحبتها چیزی دست گیرشان می شود. و.... او گفت : اصل آن است که انسان مختصر و مفید صحبت کند و خوب جمع بندی نماید.
اگر انسان به این ظرافتها و ویژگیها و ریزه کاریها دقت نکند تشخیص تفاوتهای آن بسیار مشکل خواهد بود. او نحوه ی برخی اداها و نمایشها و صداهای درشت و نازک و نحیف را در دوتار نشان داد. برای حضار ثابت کرد موسیقی از محیط و طبیعت و روح و روان انسان نشأت گرفته و فلسفه خاص خودش را دارد و خودش دنیایی از زیباییهاست.
می گویند: در فلسفه هر فیلسوفی تقسیم بندی بیشتری انجام دهد فیلسوف تر است چون تقسیم بندی و جزء جزء کردن به شناخت بهتری منجر می شود. اما می گویند: این در عرفان برعکس است در عرفان هر عارف تقسیم بندیها را بتواند به وحدت برساند و بیشتر جمع نماید عارف تر است.
اینکه استاد حکیم بهرامی توانسته است تقسیم بندی محاوره را به آن مقدار برساند نشانه ی آن است که در کارش توفیق زیادی داشته است. امیدوارم عمر استاد بلند و خالق زیباییهای بیشتری برای مردم باشد. چون زیباییها و شیرینیها و حلاوتها متعلق به شاعران و خوانندگان و نوازندگان و در مجموع و در یک جمله به هنرمندان تعلق دارد. بقیه مهمان سفره ی این بزرگان هستند.
برگرفته از : کانال تلگرامی فردای آزاد
دیدگاه‌ها