ترکمن سسی-برهان الدین فاتح:با آمدن ماه مهر،چند روز دیگر کلاس های آموزشی دانش آموزان در مقاطع مختلف به صورت جدی توسط معلمان و دانش آموزان پیگیری می شود.
آموزش و پرورش نقش انکار ناپذیری در شکل دادن به شخصیت و افکار افراد دارد و از مهم ترین دغدغه های افراد هر جامعه ای سیستم آموزشی قوی و کارآمد است تا آینده ای بهتر در انتظار فرزندان و جامعه ی آنها باشد.
هر ساله با شروع فصل تحصیل فرزندان این مرز و بوم،دغدغه ی اقوام و اقلیت ها در رابطه با آموزش زبان مادری و فقه اهل سنت به گوش می رسد که در رابطه با زبان مادری قلم فرسایی ها و درخواست های بسیار شده است.
ولیکن مسئله آموزش فقه اهل سنت بصورت تخصصی و کار آمد تر در مناطق اهل سنت نشین مغفول مانده است،مسئله ای که بنطر صاحب قلم باید بصورت جدی به آن پرداخت و هیچگونه منع قانونی نیز متوجه این امر نیست.
شاید بزرگترین ایرادی که در رابطه با تحصیل فقه اهل سنت در مدارس بر آموزش و پرورش وارد است عدم پرورش مربیان سنی مذهب برای درس فقه اهل سنت به صورت تخصصی در دانشگاه فرهنگیان باشد تا جاییکه دبیران و معلمان اهل سنت ترجیح می دهند به تدریس دین و زندگی بپردازند و دانش آموزان اهل سنت نیز گرایش بیشتری به درس قرآن یا دین و زندگی دارند که علت آن نتیجه گرایی در درس و کنکور و کسب نمره بهتر است،بنظر صاحب قلم علاوه بر آنکه در امتحانات نهایی درس فقه اهل سنت گنجانده شده است باید بصورت تخصصی و ویژه این درس در کنکور جای داده شود.
از سویی دیگر نیز آموزش قرآن و دین و زندگی باعث می شود تا دانش آموزان اهل سنت با اصول و مبانی فقه اهل تشیع آشنا شوند که این امر باعث می شود تا با آشنایی به فقه اهل تشیع متوجه مشترکات اسلامی دو مذهب شوند کمااینکه اعتقاد راسخ داریم وجود تفاوت های فقهی امری اجتناب ناپدیر است و پیامبراکرم(ص) اختلاف امت خویش را رحمت توصیف کرده اند.
در منظر دیگر منظور از آموزش تخصصی فقه اهل سنت آموزش درباره احوال شخصیه(طلاق،ازدواج،ارث و وصیت و...)است که مربوط به امور شخصی افراد است چرا که هیچ عقل سلیمی از دانش آموزان کم سن و سال انتظار پرداختن به مباحث سنگین فقهی را ندارد،این امر خود نیز نوعی مشاوره برای جوانان اهل سنت می باشد چرا که در حین مباحثی چون طلاق و ازدواج به ناخودآگاه وارد موضوعاتی چون همسریابی مناسب،تبعات اجتماعی طلاق و موارد مشابه خواهند شد.
از سویی دیگر در برخی موارد مشاهده می شود که مربیان اهل سنت در مدارس برای دروسی چون ورزش و پرورشی بکار گرفته می شوند که عملی سخت اشتباه است و این عمل نشات گرفته از عدم درک صحیح مسئولین آموزش و پرورش نسبت به آموزش فقه اهل سنت در مدارس کشور است.
در مهرماه سال گذشته (1394) مولوی عبدالحمید در یکی از خطبه های خویش اهل سنت ایران را خواستار آموزش فقه اهل سنت در مدارس دانست،بخشی از مهم ترین سخنان وی به شرح زیر است:
بر اساس قوانین جمهوری اسلامی و همچنین بر اساس اصول وحدت،باید در مدارس آموزش و پرورش هر دو فقه شیعه و سنی برای پیروان هر کدام از این دو مذهب آموزش داده شود.
گزارش‌هایی می‌رسد که فقه اهل‌سنت در مدارس دولتی رو به فراموشی است.اگرچه شاید در بعضی مدارس آموزش داده می‌شود،اما آموزش آن به معلمانی سپرده می‌شود که توانایی لازم را در این زمینه ندارند.به نظر بنده فقه شیعه باید توسط معلم شیعه و فقه اهل‌سنت توسط معلم اهل‌سنت تدریس شود.
درخواست ما از آموزش و پرورش آن‌ست که به فقه اهل‌سنت اهمیت قائل شوند زیرا این حق قانونی فرزندان ماست که با احکام فقهی خودشان آشنایی داشته باشند.
ما مشترکات بسیار زیادی داریم که چنگ زدن به آنها جزو اصول وحدت است اما وجود برخی تفاوت‌ها در گرایش شیعه و اهل‌سنت چیزی است که همه آن را قبول دارند.لذا آنجایی که تفاوت‌های فقهی وجود دارد باید پیروان هر مذهبی مسایل فقهی ویژۀ خودشان را فرابگیرند.
دیدگاه‌ها