ترکمن سسی – هوشنگ جاوید، پژوهشگر موسیقی نواحی ایران گفت: ریشه فرهنگ جامعه، لالایی است.
به گزارش خبرنگار ترکمن سسی، این پژوهشگر موسیقی در نشست بررسی نغمه های حماسی در سرزمین برادری که به همت حوزه هنری گلستان برگزار شد، گفت: لالایی عامل وحدت معنوی در بین اقوام گوناگون است.
وی با اشاره به اینکه، لالایی ریشه فرهنگ هر جامعه است، افزود: متاسفانه این فرهنگ در جامعه در حال فراموشی است و باید احیاء گردد.
پژوهشگر موسیقی نواحی و آیینی کشور در ادامه تصریح کرد: لالایی به عنوان پایه فرهنگ در ذهن نوزاد می نشیند و در ادامه طی زمان کم کم فرهنگ وجودی کودک شکل می گیرد.
هوشنگ جاوید با بیان اینکه، لالایی اثرات تربیتی و آموزشی به همراه دارد، اظهار کرد: لالایی به عنوان یک آواز کار در کشورمان است که با مفاهیم معنوی خود باعث ایجاد وحدت اندیشه معنوی می شود.
وی افزود: چرا می گوییم زبان مادری؟ چرا نمی گوییم زبان پدری؟ این مهم به این دلیل است که مادر با لالایی و آوای خود حروف را به کودک می آموزد و سپس وقتی که حروف را آموخت نوبت به کلمات می رسد و در ادامه به نوبت جملات می رسد و در قالب شعر به این طریق آموزش های لازم را از طریق گوش به کودک منتقل می کند.
پژوهشگر موسیقی نواحی کشور در ادامه سخنان خود با بیان اینکه، گوش دروازه روح و بدن انسان است، افزود : مادر وقتی با نوزاد و یا کودک ارتباط اولیه زندگی را برقرار می کند، یعنی در حال فرهنگ سازی و ایجاد بنیان فرهنگی در کودک است و در این امر خطیر مادر، مادر است و فرقی هم ندارد که مادر ترکمن، ترک، فارس، لر، بلوچ، سیستانی و ... باشد.
جاوید با اشاره به اینکه، لالایی بنیان آموزشی دارد، تصریح کرد: همه مادران سرزمین من در خیلی از مفاهیم آموزشی و تربیتی، همچون بیان آموزشی طبیعت اطراف خود برای کودک، بیان آموزشی محیط زیست، بیان یاد دادن واژه ها، توصیف ها، ستایش، غم و شادی ها و .... بنیان مشترکی دارند.
وی اظهار کرد: همه این بنیان ها خط مشترک باورمداری قومی، ملی و هم باورمداری معنوی دارند.
پژوهشگر موسیقی نواحی ایران در ادامه بیان کرد: مادر با لالایی خود، کودک را به زمانی می برد که اصلا تعریف نشده است و چنین تعابیری به زمان آینده کودک مرتبط است.
هوشنگ جاوید اظهار کرد: کودک تا سن حدود سه سالگی، قسمت جلوی مغزش فعال است و همانند ضبط صوت مداوم در حال ضبط و ثبت مفاهیم زندگی است و مادر نیز در این امر مهم و در این برهه زمانی مشغول به آموختن واژگان زندگی همچون خداشناسی، جنبه های مذهبی، قومی، ستایش طبیعت و ... می باشد.
وی با بیان اینکه، لالایی های هر قوم در امتداد درجه موسیقیایی آن قوم است، گفت: نکته مهم در لالایی این است که از مخلوط کردن صدا و آواز مصنوعی به لالایی باید پرهیز کرد.
پژوهشگر موسیقی نواحی و آیینی کشور در بخشی از سخنان خود با اشاره به اینکه، عمده لالایی‌های اقوام استان گلستان در قالب چهارگاه است، گفت: این نوع لالایی‌ها کودک و در ادامه انسان را به هیجان دعوت می‌کند و زمانی که مادر لالایی خود را در قالب چهارگاه زمزمه می‌کند، ذهن و قلب کودک با هیجان آشنا می‌شود.
هوشنگ جاوید افزود: استان گلستان در زمان جنگ تحمیلی با جمعیتی کمی که داشت، چهار هزار شهید را تقدیم انقلاب اسلامی کرده است که این مهم نشان از همان زمزمه لالایی مادران این منطقه دارد.
لازم به ذکر است، کتاب "گلستان چامه ها" (مروری بر لالایی های استان گلستان)، نوشته هوشنگ جاوید است که به بررسی ادبی، زبانی، نوع گویش و روایت لالایی‌های اقوام استان گلستان می‌پردازد و در آن بررسی جامع و کاملی از لالایی‌های اقوام استان گلستان صورت گرفته است. گفتنی است، زهرا برزگر خاندوزی و ابوالقاسم کرد کتولی در این کتاب با هوشنگ جاوید همکاری داشته‌اند.
لازم به ذکر است از هوشنگ جاوید تاکنون کتاب‌های "نقش زن در موسیقی مناطق ایران"، "سیری بر تاریخ داستان پردازی آوازی و موسیقایی در ایران"، "از حماسه تا انقلاب موسیقی"، "میراث پهلوانی در خراسان"، "فرهنگ موسیقی کار در ایران"، "موسیقی آیینی ترکمن، سیری بر جایگاه اهل بیت"، "آشنایی با موسیقی مناطق و نواحی ایران"، "موسیقی رمضان در ایران"، "پرند ستایش در ایران"، "موسیقی رسانه"، "آخرین خنیاگر" (شرح حال زندگی حاج قربان سلیمانی) و "مناقب‌خوانی، موسیقی قدسی مذهبی و آیینی ایران" منتشر شده است.
رستم جرجانی / خبرنگار
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.