کاک حسن امینی عالمی با دغدغه های بزرگ/خاطره نویسنده ترکمن از دیدار با ماموستا امینی

تركمن سسي - دیار کردستان با مردمان دیندار،دیار مجاهدت های خاموش،دیار شهیدان بی نام اسلام،دیار ماموستاهای مردمی و نویسندگان خوشفکر،تکه ای از ایران اسلامی که به قول یکی از نویسندگان کرد که با وی همکلام شدم،یک وجب از آن در جنگ تحمیلی حتی برای یک دقیقه نصیب صدام حسین نشد.

مدت ها بود قصد سفر به کردستان را داشتم،سفری که در آن می توانستم،با ماموستاهای معروف کرد هم صحبت شوم،سفری که می توانستم نویسندگان خوش قلم کرد و روزنامه نگارانش را ملاقات کنم.

کردستان بهشتی زیبا درون ایران اسلامی با مردمان مهمان نواز که غریب نوازی آنها مرا شگفت زده کرد،بانوانی با لباس های زیبای محلی و حجابی اسلامی،مردانی خوش قول و خندان و سرزمینی که با کوه های سربه فلک کشیده اش مرا یاد ایستادگی کردها مقابل حملات صدام حسین می اندازد.

هنگام سفرم به کردستان تقریبا هر کسی که از سفر من به این خطه خبر داشت،توصیه می کرد با کاک حسن امینی عالم برجسته کردستانی دیداری داشته باشم و سلام آنها را به وی برسانم.

روز شنبه یکم آبان ماه به دفتر کاک حسن امینی که در خانه اش بود رفتم،اتاقی با صفا با کتابخانه ای بزرگ،کاک حسن به گرمی از من استقبال کرد و سلامی برادرانه داد.

هنگامیکه نزد وی بودم،با دو جوان کرد مشغول بحث دینی بود و به سوالات آنها جواب می داد،حاکم شرع کردستان،پنج روز اول هفته از ساعت 9 صبح تا ظهر،پذیرای کسانی است که جواب سوالات خود را از محضر وی می جویند،منزل وی همواره بر روی مهمانان باز است.

خودم را معرفی کردم و گفتم از ترکمنصحرا آمدم،گفتم زبان کردی را بلد نیستم،با خنده ای گفت،خوش آمدی من فارسی صحبت می کنم و با من چون کسی که هم سن و سالش هستم،هم صحبت می شود.

از دغدغه هایی که دارد می گوید،از اسلام،از کردستان و حقوق های آن سخن ها دارد،از کمبودهای مشترک کردستان و ترکمنصحرا که می گوید،می فهمم درد وی فقط کردستان نیست و به تمام برادران دینی اش فکر می کند.

با اشاره به اخبار تاسف باری چون اختلاس،فیش های حقوقی نجومی و امثال مشابه که در رسانه ها درباره برخی از مسئولین کشور منتشر می شود،از دولت می خواهد بیشتر از گذشته به کمبودهای کردستان توجه کند و با دومثال از بزرگان اسلام کار دشوار دولت را یاد آور می شود،با لحن صمیمانه اش می گوید:در زمان حکومت عمر(رض) تمامی راه کاروان ها صاف بود و اگر در راهی پای یک شتر بر اثر برخورد با سنگی شکسته می شد،حکومت موظف به پرداخت غرامت بود،یا در مثالی دیگر،در سال دوم حکومت عمر بن عبدالعزیز،وی نامه ای به حکام تحت فرمان خویش می نویسد که اگر در سرزمین شما محتاجی هست،جوانی که نمی تواند ازدواج کند یا دختری که قادر به تهیه جهیزیه اش نیست،یا هر کس دیگری که مشکلی دارد و آن مشکل از طریق مالی حل می شود به ما بگویید تا با زکات مردم و از بیت المال آنرا برطرف کنیم که همه حکام در پیدا کردن فرد نیازمند عاجز می مانند،ما هم از دولت و نظام می خواهیم تا بیشتر به کردستان توجه کنند و چون بزرگان صدر اسلام رفتار کنند.

از وضعیت حوزه های علمیه اهل سنت کشور می گوید،از دارلعلوم زاهدان و طلبه هایش که بیش از 1300 نفر می شوند،از مدارس دینی سراوان،ایرانشهر،هرمزگان،فارس،بندرعباس،بندرخمیر،بندر لنگه،بستک،خنج و اوز سخن ها دارد،در دل بزرگ کاک حسن غم حوزه های علمیه و مشکلات آنها سنگینی می کند.

حاکم شرع کردستان،از جنگ های خاورمیانه و برادر کشی های آن که می گوید،در می یابم دغدغه اش فراتر از آن چیزی است که تصور می کردم،وی با لحن ساده اش بیان می کند:سران آنها فریب خورده اند که اینگونه رفتار می کنند،اگر در میدان جنگ هم نباشند علیه یکدگیر صحبت می کنند و با زبان و قلم خویش بر علیه همدیگر می تازند و همدیگر را تکفیر می کنند در حالیکه تکفیر مسلمان جایز نیست.

صحبت های کاک حسن آنقدر دلنشین بودند که ناخود آگاه نوشتن را از یاد می برم و سعی می کنم هر چه بیشتر صحبت های حکیمانه اش را گوش دهم و در آخر می فهمم چرا عوام و خواص مردم کردستان،وی را پدر معنوی کردستان می نامند،در آخر کلام می فهمم،وقتی با یکی از ماموستاهای کرد صحبت می کردم چرا گفت اگر بدون دیدار کاک حسن امینی برگردی ترکمن صحرا،در سفر خود به کردستان هیچ کاری نکرده ای.

در پایان سخنانش از وی رخصت خواستم تا برخیزم و بروم،با خنده ای گفت:امکان ندارد بگذارم بدون صرف ناهار بروی،هر اندازه که اصرار می کنم تا بیشتر وقت کاک حسن را نگیرم،سودی ندارد و می گوید من اجازه نمی دهم بروی،نماز را با هم می خوانیم و بعد از صرف ناهار با سلام ما به ترکمن صحرا بر خواهی گشت.

پشت سر وی نماز ظهر را به همراه جوانی دیگر از خطه کردستان اقامه می کنم،نمازی که برایم بسیار جالب و باعث افتخار بود چرا که کاک حسن عالم بزرگی است و سعادت دیدار وی با اقامه نماز پشت سر وی همراه شد،به عنوان یک حنفی مذهب برایم بسیار جالب بود پشت سر عالم بزرگ شافعی مذهب نماز بگذارم،این را که می شنود جواب می دهد:عزیزم!پیروان مذاهب مختلف اهل سنت هیچ گونه مشکلی باهم ندارند.

بعد از اقامه نماز ظهر سر سفره ی ساده اما با صفا و پربرکت کاک حسن ناهار را صرف می کنم تا حاکم شرع کردستان رسم مهمان نوازی را کاملا برجای آورده باشد.

بعد از صرف ناهار برای بار دوم اجازه رخصت می خواهم،در کنار کاک حسن عکسی می گیرم،به رسم مسلمانان مرا در آغوش خویش می گیرد و با خنده از من خداحافظی می کند.

کاک حسن امینی بزرگ مردی است که قلم از بیان دغدغه هایش عاجز است،خاطره ی دیدار سه ساعته ام با وی،سادگی و شیوایی کلام،سخنان پخته اش،دغدغه هایش برای اهل سنت ایران و جهان اسلام،چهره ی نورانی اش و مهمان نوازی مثال زدنی ایشان هیچگاه از یادم نخواهد رفت.

عبدالمناف آق ارکاکلی،شهر سنندج

نوشتن دیدگاه