انتخابات ، شایسته سالاری یا قومیت و طایفه گری؟

ترکمن سسی - انتخاب بر اساس معیارهای قومی و طایفه ای معظلی است که شایسته سالاری را تهدید و روند توسعه منطقه را کند می کند و ضرورت دارد تا با تحلیل های واقع نگرانه مردم از خطرات احتمالی این فرهنگ نامطلوب آگاه شوند.

در چندین دوره انتخابات گذشته مجلس، برخی نقاط مختلف جمعیتی و قومیتی استان همانند ترکمن ها و سیستانی ها در شمال و  محلی ها و شاهرودی ها و ...در جنوب از کاندیداهای خاص خود حمایت نموده و نگاه برنامه محور و شایسته سالاری در این مناطق کم رنگ و نگاه قومی و خویشاوندی پررنگ تر و بر دیگر ملاک های انتخاب ارجحیت دارند.
همچنین تجربه ثابت نموده انتخابات در این مناطق همراه با نوعی عکس العمل احساسی- هیجانی است که به مدیریت و کارآمدی چهره ها توجه کافی نشده و به نسب و پایگاه قومی و طایفه ای اشخاص نگاه غالبی می شود.
بنظر نگارنده گسترش قوم گرائی و سرایت حس تعلق به ایل و تبار (تحت هر عنوانی) به سایر حوزه ها علی الخصوص سیاست و انتخابات ، پیامدهای نامطلوبی را در عرصه پیشرفت و توسعه منطقه خواهد گذاشت و به جرات می توان گفت یکی از عوامل عدم توسعه استان بحث قوم گرایی و طایفه گری است.
 از جمله اثرات نامطلوب این کنش نامطلوب اجتماعی می توان به تبدیل رقابت های سیاسی و انتخابات به کشمکش های قومی طایفه ای و قطبی کردن کاذب فضا به دوگانه های ایل من و ایل او ، خودی تلقی کردن نامزد قوم خودی و غیرخودی تلقی کردن سایر نامزدها ، عدم توجه به شعارها و برنامه های ارائه شده توسط کاندیداها،سرنوشت ساز بودن انتساب به ایل قدرتمند پرجمعیت، رقابت شکاف های منطقه ای و زبانی به جای برنامه ها و شکاف های سیاسی و مدنی، فرهنگ سیاسی محدود و محلی نگر، ظهور افراد – اعم از انتخاب کننده و انتخاب شونده – بعنوان نیروی سیاسی ضعیف و منفعل یا در بدترین حالت مرید و متابعت کننده، دامن زدن به احساسات قوم محوری و تحریک گروه های قومی برای رسیدن به هدف قومی و طایفه ای را در پی خواهد داشت .
قطعا ورود این نوع فرهنگ هویتی به عرصه سیاسی و تبدیل آن به نوعی فرهنگ سیاسی قومی و طایفه ای نتایج غیر قابل انکار و نامطلوبی از جمله:  اخلال در روند تصمیم گیری عقلانی انتخاب کنندگان، عدم امکان انتخاب نخبگان و شایستگان، ورود افراد ناکارآمد و ضعیف به مجلس را در پی دارد .
 این نگرش معمولاَ مانع تفکر ،تحلیل و تصمیم گیری عقلانی و درست می شود ،به طوری که نفع و احساسات قوم و طایفه بر مصلحت جامعه و شهر، منطقه ، استان و حتی کشور برتری می یابد.
بنابراین بدون تردید اثرات ناگواری برحوزه انتخابیه، و به تبع آن استان و کل کشور دارد و تا زمانی که افراد ساکن مناطق قومی با استفاده از عقل و خرد و از طریق تحقیق و مطالعه دست به انتخاب نمایندگان خود نزنند این روند ادامه داشته و نمی توان انتظار توسعه و تحولات مثبت این مناطق را داشت ودر این شرایط قطعا وظایف تحلیلگران دلسوز و دوستدار توسعه منطقه و نیز رسانه ها برای ارئه تحلیل های تاثیر گذار در اصلاح این روند پررنگ تر می شود.
   به نظر حقیر همچنین با اصلاح نوع تربیت و پروش نسل جدید و آموزشهای فرهنگ سیاسی مدرن و تعقل محور، می توان مانع از ادامه این نوع طایفه گرایی و قوم محوری در انتخابات مجلس شورای اسلامی شد و با اصلاح این روند، مناطق و حوز های انتخابیه ای که گرفتار این نوع مشکلات هستند را به سمت و سوی  انتخابی صحیح و منطقی سوق داد.
این مسئله از طریق مشارکت افراد و نهادهایی نظیر خانواده ها،مدارس،دانشگاهها و همت نخبگان علمی و اجرایی این مناطق قابل حصول است.  به امید روزی که همه ما به “اندیشه و برنامه” رای دهیم نه به قوم و طایفه و خویشاوندان و فرهنگ نامبارک قوم گرایی و طایفه گری در انتخابات از بین برود ، تا شاهد پیشرفت و توسعه همه جانبه استان سرسبزمان باشیم.

یادداشت رسیده

نوشتن دیدگاه