ترکمن سسی - بهرام جرجانی - امید را می توان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین سرمایه اجتماعی هر جامعه دانست. جامعه بدون امید، جامعه‌ای در حال احتضار خواهد بود، بنابراین، می توان توجه به این مسئله یکی از مهم‌ترین مسائل روز در حکمرانی کارآمد دانست.
هرگونه سیاه‌نمایی، دروغ‌پردازی، توهم سازی از جوامع خارجی و غیره می‌تواند اثرات بسیار مخربی بر امید اجتماعی بگذارد پس، باید از چنین مواردی دوری کرد تا جامعه‌ای بشاش و با نشاط، پویا و امیدوار به آینده داشته باشیم.
امید صرفاً یک توجه احساسی نیست، بلکه یک «نیروی محرکه» مهم برای تقویت و توسعه، سازندگی، پیشرفت و حرکت به سوی آینده است و انسان را در راه زندگی استوار و پرنشاط نگه می‌دارد. باید توجه داشت، دشمنان به‌خوبی این مسئله را می‌دانند و تلاش گسترده‌ای می‌کنند تا به هر نحو ممکن امید را در جامعه به یأس، ناامیدی و بی اعتمادی نسبت به حاکمیت بدل نمایند.
وظیفه دلسوزان و دوست داران کشور و نظام و فعالین رسانه ای و فضای مجازی این باید باشد که چگونه می‌توان راه استوار و پرنشاطی را در راستای حفظ امید در بین آحاد مردم ایجاد کرد تا جامعه از این طریق در مقابل تبلیغات بیشمار و چندوجهی دشمنان در دام توطئه‌های دشمن سقوط نکند و به آینده‌ای روشن امیدوار باشد؟
لازم است به برخی از موارد مؤثر در این زمینه اشاره کنم؛ تبیین پیشرفت‌های واقعی و دستاوردهای حقیقی برای مقابله با سیاه‌نمایی‌های دشمن و بزرگ‌نمایی مشکلات جامعه از جمله شیوه های اساسی در این حوزه است یا، ایجاد گفتمان در زمینه روایت‌های واقعی و الهام‌بخش از موفقیت‌ها در حوزه‌های مختلف نقش و ضرورت بسزایی دارد.
در مجموع باید متذکر شوم که ایجاد گفتمان های مبتنی بر محور مقاومت و در حوزه های تبیینی مرتبط با آرمان ها و اهداف انقلاب که با روحیات فعلی جامعه و نزدیک به احساسات و عواطف نسل های جدید باشد از بهترین ابزار امیدسازی و ایجاد نشاط اجتماعی در فضای امروزه کشور به حساب می آید، در کنار موارد ذکر شده از بسترسازی جهت باز نمودن فضای نقد برای جوانان و نوجوانان نباید غافل بود، جوان امروزی علاقمند به نقد کردن و بیان خواسته های خود است، پس بهتر است این فرصت از طرف ارکان حاکمیتی ایجاد شود زیرا از این طریق جامعه در جریان دیدگاه‌های مختلف نسل های جدید خود قرار می گیرد و اینگونه مسیر همبستگی اجتماعی با گسترش فهم عمومی سرعت می یابد.
✒بهرام جرجانی
