اسماعیل البرزی:چند سالی است که گرفتار شدن صیادان و حتی کسانی که برای رفع شرمساری در پیشگاه خانواده و پر کردن سفره های کوچک خود در مرزهای شمالی کشورمان، ریسک گذر از مرزهای آبی و خشکی ترکمنستان را به نداری و گرسنگی ترجیح داده و به صید غیر مجاز و یا قاچاق کالا و مواد مخدر روی می آورند، رنگ غمنامه ی رایج به خود گرفته است.
بی بهره گان از اشتغال و سرمایه و یا همان جویندگان نان پس از دستگیری از سوی نیروهای پلیس همسایه مسلمان شمالی، سرنوشت نامعلوم و دهشتناکی را تجربه می کنند و بر اساس شنیده ها و تحقیقات میدانی نگارنده که در ارتباط با خانواده ی محکومان مسجل شده است ، فارغ از میزان و کیفیت جرم، گاهاً از بیست تا بیست و پنج سال به تحمل حبس محکوم می شوند که علت آن در نوع خود جالب و در خور تحلیل و واکاوی است.
پر واضح است که ورود غیر مجاز به خاک هر کشوری امری نکوهیده و در تضاد با قوانین حاکم بر جامعه جهانی شناخته می شود و تصمیم گیری در خصوص مجرمان نیز بر اساس قوانین کشورهای هدف و استرداد آنها هم مطابق با قرارداد ها و کنوانسیون های دو یا چند جانبه میان کشورها صورت خواهد گرفت اما آنچه مطمع نظر است اینکه، تناسب میزان محکومیت با میزان جرم از اصلی ترین مولفه های حقوق بشری و انسانی است که باید از سوی دولتها مورد مداقه و رعایت قرار گیرد.
از سوی دیگر، پیگیری وضعیت اتباع به ویژه زندانیان و آنانکه که بر اساس جهل به قوانین در جستجوی لقمه ای نان و نه رفتارهای سازماندهی شده ی خرابکارانه ی ضد امنیتی ، سهواً و یا حتی عالمانه و ناگزیر به نادیده گرفتن قواعد حاکم بر مناسبات کشور ها می شوند، از وظایف ذاتی و غیر قابل انکار دولتمردان و دستگاه سیاست خارجی است که متاسفانه در قبال ایرانیان، خاصه تراکمه ی محبوس در ندامتگاه های ترکمنستان چندان جدی جلوه ننموده است.
باید اعتراف کرد که " خود کرده را تدبیر نیست " و تعیین تکلیف ایرانیان محبوس در زندان های ترکمنستان که به اذعان صاحبان تجربه ، با نسخه های تنبیهی جسمی و روحی بسیار ذلت بار و ضد انسانی کشور میزبان روزگار می گذرانند، در اختیار همسایه ی شمالی بوده و از عنان حاکمیت جمهوری اسلامی ایران خارج است اما می توان با رایزنی و پیگیری بی وقفه و احساس مسئولیت در قبال اتباع، استفاده از رانت اشتراکات دینی با کشور دوست و مسلمان ترکمنستان، بهره‌گیری از ظرفیت های پیدا و پنهان دیپلماتیک و اصل رافت اسلامی در ماه مبارک رمضان، تدابیری اتخاذ نمود تا ضمن واکاوی میزان تطابق جرم با کیفر و رصد کیفیت تنبیهات و اماکن نگهداری مجرمان، عفو و گذشت در دستور کار میزبان قرار گرفته و یا آنکه حداقل، سال های باقی مانده محکومیت مجرمان در ندامتگاه های جمهوری اسلامی ایران سپری شود.
ضروریست نمایندگان جدیدالورود استان گلستان با پشتیبانی دولت و دستگاه دیپلماسی ، آستین ها را بالا زده و با عزمی مضاعف از تداوم لگد مال شدن حقوق انسانی هموطنان بی دفاع دریغ نورزیده و به موازات آن از فروپاشی کانون های مستاصل خانواده هایی که مویرگ های تزریقی " یارانه "، اصلی ترین منبع امرار معاش آنان است، جلوگیری کنند.
منبع:صید نیوز
دیدگاه‌ها
کاش مسئولان به خود بیایند و خانواده ها را از نگرانی نجات دهند.
باز هم غمی داریم از سرنوشت بد هموطنان مظلوم ، که در دست کشور ترکمنستان از بد روزگار گیر افتاده اند آن هم اکثراً به خاطر لقمه ای نان .
نمایندگان ... استان در مجلس چرا بیکارند و کاری نمیکنند ایام انتخابات که خیلی سر و صدا میکنند الان وقت عمل است برای اعاده حق باید هر کاری از دستشان بر می آید انجام دهند البته آنها غم این مردم ندار را نمیچشند نه تنها خودشان بلکه خانواده و اطرافیانشان نیز اینطورند زیرا غم نان ندارند .
پیشنهاد دارم کمپینی در فضای مجازی تشکیل شود و یادر ایام هفته مثلا روز جمعه جلوی سفارت ترکمنستان تجمعی صلح آمیز داشته باشیم تا شاید صدای این مظلومان به گوش ...برسد .