نقش جهادسازندگی در هشت سال دفاع مقدس

تركمن سسي - وقتی حضرت امام خمینی (ره) فرمان تشکیل جهـاد سـازنـدگـی را صادر فرمود، موجی عظیم ، جامعه را تحت تأثیر خود قرار داد.جهاد سازندگی گام های آغازین را با کمک به روستاییان استوار نمود و فعالیتش را از سازندگی و بهسازی کشور شروع کرد.

آری جهاد نامی آشنا برای مردم دشت و کوهستان، نامی دل آرام برای مردم کویر، هم نشینی دلسوز برای روستاییان و نوایی دل نشین به عمق درون همه ی انسان های پاک سرشت است.
این نهاد مقدس با داشتن جوانان مؤمن و فداکار و کم توقع، پس از 15 روز که از شروع جنگ می گذشت، اولین اکیپ ها از سراسر کشور را به سوی جبهه های غرب و جنوب اعزام کرد و در خطوط مقدم جبهه و پشت جبهه مستقر نمود و از همان لحظه ی استقرار فعالیتهای مستمر و دشمن شکن خویش را آغاز کرد.
حضور ایثارگران جهاد سازندگی به مثابه قطره ای از دریای خروشان امت حزب الله در کلیه ی سنگرها و صحنه ها نبرد، تأثیر شگرفی در تقویت و حمایت جبهه ها و گشودن راه های جدید در دفاع و کوتاه نمودن دست متجاوزان داشت. به تدریج با سامان گرفتن نیروهای شرکت کننده در جنگ، حضور جهاد سازندگی در جبهه های نبرد ،هر روز شکل مشخص تر و ابعاد دقیق تر و حساس تری پیدا می کرد. به لحاظ گستردگی فعالیتهای ایثارگران جهاد سازندگی، ارائه آمار و ارقام مشخص و دقیق از این فعالیت ها غیر ممکن است.
هر چند پشتیبانی و مهندسی جهادسازندگی در کلیه ی عملیات ها از « ثامن الائمه(ع)» تا« بیت المقدس » خدمات شایان و شایسته ای نموده است، لیکن با در نظر گرفتن اجمال نویسی به ذکر پاره ای از تلاش های جهادگران در جنگ هشت ساله می پردازیم:
عملیات گسترده و پیروزمند والفجر 8 یک عملیات آبی – خاکی بی مانند بود. می توان به جرأت آن را یک جنگ مهندسی تمام عیار به شمار آورد که پیروزی های به دست آمده در این عملیات بی نظیر با برنامه ریزی دقیق و حساب شده و به کارگیری نیروهای متعهد و متخصص جهادگر و مردمی و تلاش پیگیر و شبانه روزی و خدمت بی شائبه ی فرزندان برومند پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد سازندگی با هماهنگی و وحدت و یکپارچگی نیروهای رزمی به وقوع پیوسته است.
نخلستانها، باتلاق ها، نهرها،خاکریزها، جاده ها و پلها در سواحل شرقی اروندرود همواره نمایانگر و بازگو کننده ی تلاش و همت بی همانند سنگر سازان بی سنگری است که در دل شبهای تاریک، تنها در جهت رضای پروردگار و نصرت اسلام و پاسداری از خون گلگون کفنان حماسه ساز و یاری سپاه توانمند اسلام در صحنه های رزم پر شکوه و دشمن شکن، هشتمین و الفجرشان را آراستند.
این پیروزی عظیم، یعنی ساختن جبهه و تثبیت مواضع نه تنها تا کنون در هیچ یک از عملیات های سپاه اسلام در طول جنگ تحمیلی سابقه نداشته بود، بلکه بار دیگر توانایی های تخصصی پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد سازندگی را به نمایش گذاشت و دنیا را به شگفتی و حیرت واداشت. احداث پل بزرگ « بعثت » بر روی رودخانه خروشان اروند و از ابتکار جهاد بود که از نظر فنی و موفقیت استراتژیک اهمیت ویژه ای داشت؛ و جز با الطاف خفیه ی الهی هیچ گاه میسر نبوده است.
عملیات کربلای پنج در شرایط زمانی و مکانی ای به وقوع پیوست که دشمن بعثی به هیچ وجه تصور آن را نمی کرد. در این منطقه عملیاتی، ارتش بعث به کمک کارشناسان نظامی خارجی و صرف هزینه های بسیار هنگفت، قویترین و مستحکم ترین خطوط دفاعی را ایجاد نموده بود. به طوریکه فرماندهان و سربازان بعثی با اطمینان از نفوذ ناپذیری این خطوط، آن را دژ « استواری » نام نهاده بودند. ایجاد انواع میدان های مین و سیم های خاردار و سنگرهای بتونی در بخش های خاکی منطقه و ایجاد دریاچه ها و باتلاق های مصنوعی با عمق کم، نه تنها نیروی پیاده، بلکه عبور قایق را نیز نا ممکن می ساخت، از جمله ای این موانع بود.
در انتهای این آب گرفتگی ها و در ساحل خط دفاعی دشمن، دهها ردیف سیم خاردار و موانع خورشیدی و میدان های وسیع مین و سنگرهای دیده بانی کمین قرار داشت؛ و در پشت این موانع نیز دژ خاکی بزرگی به ارتفاع 5 الی 6 متر به عرض 10 متر احداث شده و یک کانال بزرگ سیمانی نیز داخل این دژ تعبیه گردیده بود. قابل توجه این که این موانع و خطوط دفاعی در پشت این دژ باز هم تکرار شده بود.

اما این خطوط عظیم دفاعی، با امدادهای غیبی خداوند، و با ایثارگری های رزمندگان اسلام و فرماندهی هماهنگ و قوی عملیات و اجرای طرح های پیچیده و عظیم عملیاتی و مهندسی – رزمی، که در واقع حاصل تجارب سال ها ایثارگری توأم با اخلاص و خلاقیت دلیر مردان خطه توحید بوده است، آن چنان با سرعت در هم ریخت که دشمن حتی تصورش را هم نمی کرد.
برای آن که واحدهای مهندسی – رزمی لشگریان اسلام نتوانند از تجارب قبلی خود، در این منطقه بهره بگیرند، رژیم بعث استحکامات و موانع و مواضع پدافندی خود را به نحوی طراحی نموده بود که از لحاظ مهندسی – رزمی سازماندهی جدیدی نیازمند بود.
در چنین شرایطی، گردان های پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد سازندگی در منطقه مستقر شده و قبل از عملیات با انجام کارهایی از قبیل: تردد نیروهای رزمی، ترمیم و تعریض و شن ریزی راه های مواصلاتی و هم چنین احداث صدها سنگر و دهها مقر و قرارگاه جهت استقرار نیروهای عمل کننده و سنگرهای توپخانه، ادوات، اورژانس و ... منطقه را برای انجام عملیات آماده می کردند.
در حین عملیات نیز، جهادگران گردان های پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد سازندگی در زیر سخت ترین آتش دشمن جاده ها را جهت عبور وسائل نقلیه و امکانات مورد نیاز رزمندگان اسلام، درون آب گرفتگی ها تا خط مقدم دشمن امتداد داده و به جاده های تدارکاتی نیروهای بعثی وصل نمودند و در این عملیات بهترین و با تجربه ترین نیروهایسنگر ساز بی سنگر به شهادت رسیدند.
این عمل در پیشروی سپاه اسلام بسیار مؤثر بود. در این راستا باید از رانندگان کمپرسی در جابه جایی و حمل خاک و رانندگان لودر و بولدوزر که در زیر آتش شدید دشمن ایثارگرانه تلاش می کردند، یاد کرد.
علاوه بر این، سنگرسازان بی سنگر، پا به پای رزمندگان در عملیات پیش می رفتند و با دستگاه های لودر و بولدوزر، خود را به خاکریزهای دشمن – که هنوز سقوط نکرده بودند – رسانیده و خاکریزها و دیگر موانع را می گشودند که در طول تاریخ جنگ تحمیلی بی سابقه و بی همانند بود.
هم چنین در حین عملیات، گردان های پشتیبانی و مهندسی جنگ جهادسازندگی در تمامی مراحل پیشروی ها قدم به قدم برای سپاهیان توحید، خاکریز عملیاتی احداث نموده و مکمّل رزم بی امان برادران رزمنده شان بودند. بعلاوه طرح ها و ابتکارات فنی – مهندسی نوینی در حین عملیات به اجرا درآمد که شرح آن، در این مختصر نمی گنجد.
پس از انجام عملیات نیز، پاک سازی منطقه، تعمیرات ادوات ،حمل مجروحان، احداث استحکامات برای جلو گیری از ضد حمله و ده ها فعالیت دیگر، وظایفی بود که « سنگرسازان بی سنگر» عاشقانه به انجام رساندند.

جهاد سازندگی با استعداد بیش از شش قرارگاه فرماندهی، چهار تیپ و 40 گردان پشتیبانی و مهندسی جنگ و 25 ستاد پشتیبانی دراستان ها، با تجهیزات کامل و ماشین آلات و با پذیرش مسئولیت مهندسی جنگ در کلیه ی محورهای عملیاتی جنوب و غرب با اعزام 540 هزار نیروی جهادگر و با اهدای بیش از 3100 شهید و 21 هزار جانباز و 1100 آزاده نقش عظیمی در 8 سال دفاع مقدس ایفاء نموده است.

اقدامات جهاد سازندگی در دوران هشت سال دفاع مقدس
1-جاده سازی عملیاتی – نفوذی و کوهستانی- بیش از 77هزار و325کیلومتر
2- شن ریزی بیش از 100هزار کیلومتر
3- احداث انواع پل (نفررو، بشکه ای، لوله ای، آلمینیومی، قادری، بتنی) 28هزار و100 مورد
4- دژ مستحکم 540 کیلومتر
5- سنگرهای انفرادی و اجتماعی 151هزار و281مورد
6- سنگرهای خودرو، مهمات، تانک و نفبر 22هزار و500مورد
7- ایجاد مواضع توپخانه – مقرهای توپخانه 664 مورد
8- احداث بیمارستان و اورژانس صحرایی 520 مورد
9- ایجاد سد خاکی – اسکله خاکی 1هزار و470 مورد
10- محوطه سازی و ایجاد قرارگاه های تاکتیکی و مقر گردان ها - پادگان ها 370 هزار و300متر مربع
11- ایجاد کانال نفررو 25هزارو710 متر
12- ایجاد کانال آب 94هزار و732 متر
13- سایت موشکی، سکوی ادوات نظامی و پدافند هوایی 903 مورد
14- احداث باند هلی کوپتر 56 مورد
15- احداث دکل دیدبانی 44 مورد
16- حمل و نقل مهمات، آب رسانی، آب پاش جاده یی15هزارمورد
17- احداث حسینیه، نمازخانه و ایستگاه صلواتی 15هزار مورد
18- احداث حمام صلواتی 1هزار و270 مورد
19- حفر چاه عمیق و نیمه عمیق26 مورد
20- احداث پاسگاه عملیاتی جهت ایجاد امنیت 15هزار مورد
21- تعمیر ادوات راه سازی جهاد – سپاه - ارتش 15هزار و700 مورد
شادی ارواح مطهّر تمامی شهیدان ؛ خصوصاً شهدای سنگرساز بی سنگر صلوات
گردآوری:رجبعلی نیازمند

نوشتن دیدگاه