ترکمن سسی - مهران قزلجه؛ کارشناس ارشد مدیریت شهری در یادداشتی با انتقاد از عدم ارائه خدمات مطلوب در روستاهای اقماری شهر گنبدکاووس بر لزوم ایجاد منابع درآمدی پایدار در این روستاها تاکید کرد.
طی دهه های اخیر باتوجه به کمبود امکانات خدماتی رفاهی در سطح شهرها و روستاهای دور افتاده، نبود فرصت های شغلی، تحصیلی و ... ؛ موج مهاجرت از نقاط محروم و دور دست به گنبدکاووس افزایش یافت.
باتوجه به رشد قیمت مسکن شهری؛ همچنین موقعیت و قیمت مناسب زمین های مسکونی روستاهای اقماری گنبدکاووس، جمعیت این روستاها در طی یک دهه اخیر رشد به سزایی داشته است.
باتوجه به گسترش ساخت و سازها در سطح روستاهای اقماری و افزایش جمعیت این روستاها، خدمات دهی به اهالی توسط مدیریت اجرایی روستا یعنی دهیاری، با روند کندی صورت پذیرفته و در سال های اخیر با چالش هایی همراه بوده است که در این مقاله به دلایل و راهکارهای اجرایی آن خواهیم پرداخت:
از آنجایی دهیاری یک نهاد عمومی غیردولتی می باشد که به صورت خودکفا اداره می شود، دهیار این روستا می بایست یک منبع درآمدی پایدار برای دهیاری ایجاد نماید تا این نهاد بتواند خدمات دهی مطلوبی به اهالی داشته باشد.
در حال حاضر، یکی از مهم ترین چالش هایی که برخی از این روستاها با آن مواجه شده اند؛ عدم جمع آوری پسماندهای خانگی و یا کند بودن روند جمع آوری و دپو شدن پسماند در سطح روستا می باشد که باتوجه به عدم ایجاد منابع درآمدی پایدار توسط دهیاری، پایین بودن میزان واریز کمک های دولتی نسبت به جمعیت فعلی و همچنین عدم مشارکت اهالی در پرداخت هزینه های جمع آوری پسماند؛ در صورت عدم اتخاذ تصمیمات جدی و اجرایی، این روند همچنان ادامه خواهد یافت.
براین اساس، مشارکت اهالی در پرداخت عوارض جمع آوری پسماند به دهیاری و سپس واگذاری جمع آوری زباله ها به بخش خصوصی و افزایش تعداد روزهای جمع آوری پسماند از سطح روستا می توان یکی از راهکارهای عملی در این حوزه باشد.
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.